常山孙令见过仆未起孙题壁而去作绝句寄之

cháng shān sūn lìng jiàn guò pū wèi qǐ sūn tí bì ér qù zuò jué jù jì zhī
常山孙令见过仆未起孙题壁而去作绝句寄之

jiā dào lǎo huái fēn xiǎo sè, chū lóu hán gǔ bào yá shēng.
夹道老槐分晓色，出楼寒鼓报衙声。
jiě niú mǐn shǒu réng tóu xiá, mèng dié xián shēn shàng wèi jīng.
解牛敏手仍投暇，梦蝶閒身尚未惊。