晓闻寒鸟兼呈远客

xiǎo wén hán niǎo jiān chéng yuǎn kè
晓闻寒鸟兼呈远客

shuāng lín qī niǎo lěng, shǔ tīng yǔ yán jiān.
霜林栖鸟冷，曙听语檐间。
zhēng pàn cháo tūn chū, yí yǔ jiù qí xuān.
争盼朝暾出，移羽就其暄。
lí wài quǎn hū fèi, yǒu kè zhì wǒ mén.
篱外犬忽吠，有客至我门。
wèn kè hé néng zǎo, yún cóng yuǎn dào hái.
问客何能早，云从远道还。
mìng pū shāo sōng huǒ, chuī shǔ wèi láo fán.
命仆烧松火，炊黍慰劳烦。
ér wǒ shàng yōng wò, jiàn kè shēng kuì yán.
而我尚慵卧，见客生愧颜。