同诸孙赋冰箸

tóng zhū sūn fù bīng zhù
同诸孙赋冰箸

xuě duī wū bèi yǐ cuī wēi, gōu wǎ chuí bīng dòng bù cuī.
雪堆屋背已崔巍，沟瓦垂冰冻不摧。
rǔ shí pián luó yí zài gǔ, yí zān cuǐ càn yǎn chéng duī.
乳石骈罗疑在谷，遗簪璀璨俨成堆。
hù hán qīn bèi lián shuāi lǎo, jǔ jué míng yá yì shàng hái.
沍寒侵被怜衰老，咀嚼鸣牙忆尚孩。
zì shì zhōng yuán yàn shí lìng, jiāng nán chūn hòu yì nán cái.
自是中原验时令，江南春候亦难裁。