颂古一○一首

sòng gǔ yī yī shǒu
颂古一○一首

ǒu ěr chuí yán jiè wèn yī, zhī yīn zhēng shǐ luò jīn shí.
偶尔垂言借问伊，知音争使落今时。
hú jiā bù fàn gōng shāng qū, yù bèi héng shí jié wài chuī.
胡笳不犯宫商曲，玉备横时劫外吹。